Heeft u wel eens gelet op de vele verschillende vormen die vingerhoeden kunnen hebben? Op de vele versieringen? Vingerhoeden kunnen ongelooflijk mooi zijn, miniatuur kunstwerkjes. Hun diversiteit is zo eindeloos als die van sneeuwvlokken. Al deze kleine verzamelvoorwerpjes vormen samen het adembenemende erfgoed van eeuwenlange, bewonderenswaardige creativiteit van de mensheid. Eeuwenlang zijn vingerhoedmakers bezig geweest om dit stukje gereedschap tot sieraad te verheffen. Allerlei technieken zijn op de vingerhoed toegepast. Reeds in de 16^e eeuw kwam je sierranden op gedraaide vingerhoeden tegen. De Neurenbergse vingerhoedmakers, die moeizaam met de hand zo’n 500 putjes in iedere vingerhoed sloegen, zetten reeds vol trots hun meesterteken in hun werkstukken. Toen het gieten en afdraaien van messing ontdekt werd, had men de beschikking over een materiaal dat zich gemakkelijker liet bewerken. Prompt verschenen er naast meestertekens versierde randen op de vingerhoed. De trots van de maker! De Duitse stad Neurenberg exporteerde vingerhoeden naar landen in heel Europa. Via routes, die ons bekend zijn van de Oost Indische Compagnie, kwamen deze juweeltjes ook naar Nederland. Ze worden her en der nog bij opgravingen gevonden. In het calvinistische Nederland was het uiterlijk van de gebruiksvingerhoed niet zo belangrijk. Men produceerde hier slechts exemplaren met twee of meer gladde randjes; daar bleef het bij. Zilversmeden echter maakten blijkbaar op bestelling en in kleine aantallen vingerhoeden en kleermakersringen van zilver, die wondermooi versierd waren. Heel bekend zijn jachttaferelen, waarbij honden rondom de naairing of vingerhoed op een konijn jagen. Deze exemplaren dateren uit de 18^e eeuw. Ook zijn er vingerhoeden gevonden met bijbelse voorstellingen.

Franse gouden vingerhoed

Zilver met Amethyst

´Zwarte Bessen´

Lees verder